Boeken
FANTASTIK FANGST |
€180,- |
Witho Worms |
Uitvoering
160 pagina’s binnenwerk. gedrukt in quad tone zwart, zwart, grijs en zilver + vernis op 170 grs Arctic Volume white. Pagina formaat 19,5 x 33 cm staand. Schutbladen bedrukt met speciaal vervaardigd marmerpatroon. Genaaid gebonden met zwart garen in een half lederen band, voorzien van foliedruk en ronde rug, met leren kaptaalbandjes. In ieder boek wordt een genummerde en gesigneerde print op 250 grs Arctic High White papier gestoken. De boeken worden ingestoken in een zwarte slip case met foliedruk. Gelimiteerde oplage van 250.
Onderwerp
De koppen op de foto zijn de koppen van Skrei, de Noorse naam voor een kabeljauw die leeft in de Barentszee. Een keer per jaar zwemmen deze vissen naar de zee bij de Lofoten, een eilandengroep voor de Noorse kust ter hoogte van Bøde.
Eind januari komen miljoenen vissen terug, na een reis van 800 kilometer, om te paaien en kuit te schieten op hun geboortegrond.
Rond 1900 kwamen er meer dan 30.000 vissers op het jaarlijks terugkerende paringsritueel af. In kleine boten werd er in twee maanden een overvloedige hoeveelheid vis gevangen (de volwassen dieren zijn gemiddeld 80-90 cm lang en kunnen 8 tot 10 kilo zwaar worden).
Om de vangst voor langere tijd te kunnen bewaren werd de vis gedroogd. De koppen werden van de lichamen gesneden en daarna het lijf langs de ruggengraat in tweeën. De twee helften, bijeengehouden door de staart, werden aan rekken gehangen of op de rotsen gedroogd. Na enkele maanden was de vis
geconserveerd en kon langere tijd worden bewaard en eventueel geëxporteerd.
Het wegvangen van de grote en oudere vissen heeft invloed op de voortplanting. Door intensieve bevissing daalde de geslachtsrijpe leeftijd tot het vierde levensjaar. Het is een wonder dat de vis zich heeft weten te handhaven. Dankzij een regulatie van de vangst herstelt de populatie de laatste decennia.
Nog steeds zijn er de visdrogerijen op de Lofoten en wordt er veel vis geëxporteerd naar andere Europese landen zoals Portugal (baccalao) en Italië (stoccofisso, baccala). De koppen worden geëxporteerd naar Afrikaanse landen.
Vormgeving
Het boek is gemaakt van 1 negatief. Op de eerste 4 pagina’s is het negatief onderverdeeld in 4 segmenten, 2×2. Voor een volgende reproductie zijn er negen uitsneden gemaakt (3×3). En zo steeds verder: 4×4, 5×5, 6×6 en 7×7. In het laatste geval is het negatief onderverdeeld in 49 segmenten, bladzijden. De 139 verschillende uitsneden zijn aangevuld met een aantal sterk uitvergrote details van hetzelfde negatief. Hoewel geen pagina gelijk is wordt het negatief in de boekpagina’s 6 keer volledig afgebeeld: de zevende is de print van het hele negatief en wordt in gelimiteerde oplage, genummerd en gesigneerd bij het boek aangeboden.
UNTIL IT ENDS |
€180,- |
Philippa van Loon |
Uitvoering
96 pagina’s binnenwerk gedrukt in full colour, gedrukt op Arena Natural Rough 140 grs en 90 grs pagina formaat 24×29 cm staand.
Genaaid met 2 kleuren naaigaren en met 2 dubbele uitslaanders en andere verrassingen.
Gebonden in flexibele harde band met in boekdruk bedrukte platten.
Boeken ingestoken in een door de kunstenaar bewerkte slip case.
Gelimiteerde oplage van 250.
Onderwerp
Sinds de uitbraak van Covid-19 in Nederland heeft kunstenares Philippa van Loon dagelijks tekeningen gemaakt. Haar coronadagboek telt ruim 400 tekeningen op papier waarop terugkerende thema’s als isolement, wanhoop en de dringende behoefte aan contact te zien zijn. Circa 300 tekeningen zijn opgenomen in het boek ‘Until it ends’ dat op donderdag 25 november 2021 gelanceerd zal worden. Het boek is een samenwerking met de Bijzonder Boeken Brigade. Naast de boeklancering zal er ook een presentatie te zien zijn van ruim 200 tekeningen.
Philippa van Loon: “Mijn inspiratiebronnen variëren van nieuwsuitzendingen, posts op sociale media en gesprekken met vrienden tot gewoon wat ik voel in het huidige moment en de situatie, de manier waarop je een dagboek gebruikt om dingen vast te leggen. Soms weet ik dat ik een tekening wil maken over een specifiek onderwerp, zoals banenverlies of de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Andere keren teken ik gewoon wat er opkomt.”
“De tekeningen in het coronadagboek zijn mijn manier geworden om met vrienden en gelijkgestemden over de hele wereld te communiceren. Sinds het begin van de eerste Covid-19 lockdown in Nederland, merkte ik dat ik veel tijd had om alleen in mijn studio door te brengen. Een zeer ondernemende vriendin stelde een groepsapp samen om vijftig buitengewone vrouwen die over de hele wereld in zelfisolatie zaten, van wie ik de meesten nog nooit ontmoet had, met elkaar in contact te brengen. Omdat ik me beter kan uitdrukken door visuele beelden, ben ik voor hen gaan tekenen. Het werkte en het creëerde een verbinding. Sindsdien heb ik bijna dagelijks tekeningen op mijn Instagram gepost over thema’s rond de pandemie, wereldpolitiek, klimaatverandering, natuurrampen, soms persoonlijke problemen, spirituele problemen, psychologische problemen – alles waarvan ik voelde dat het verband hield met een wereldwijd collectief van gedachten en ervaringen.”
Alle tekeningen hebben een titel en een datum, die intrinsiek een deel uitmaken van het werk. Daarnaast zijn de tekeningen eclectisch van stijl: sommige zijn figuratief, sommige abstract, sommige getekend met fijne penlijnen, sommige geborsteld met grote spatten van kleur, sommige heel minimaal, andere ingewikkeld en uitgebreid. De verschillende fasen in Van Loon’s coronadagboek worden uitdrukt door het gebruik van de kleuren rood, roze, blauw, zwart, bruin, groen en multi-kleur die elk de stemming en de emoties weerspiegelden waarmee we te maken hadden.
“Er is een ritueel aspect aan dit dagboek, in zijn dagelijkse herhaling, totdat het eindigt; dit is het doel dat ik mezelf heb gesteld. Een soort gebed dat we hier samen doorheen komen zolang ik maar blijf tekenen. Een manier om te voelen dat dit opgelegde isolement ons niet zal scheiden, maar dat we kunnen delen en ons verzorgd voelen over de hele wereld, ongeacht geografische locatie, taal of sociale toestand. Het helpt om te erkennen dat we vaak soortgelijke dingen meemaken, of in ieder geval dat sommige anderen ze naleven.”
Over de kunstenaar
Philippa van Loon werd in 1965 in Chicago geboren als enige dochter van de erudiete Maurits van Loon – die als Professor in de Archeologie was verbonden aan de UvA – en haar artistieke moeder Ghislaine van Loon-de Vallois. In de tachtiger jaren studeerde ze beeldhouwkunst aan de Chelsea School of Art & Design in Londen. Tegenwoordig woont zij met haar man en drie kinderen in Amsterdam. Naast haar kunstenaarschap zet zij zich in voor het voortbestaan van Museum van Loon aan de Keizersgracht, waar zij met grote regelmaat tentoonstellingen (co-)cureert.
Na Van Loon’s succesvolle tentoonstellingen ‘Natural Born Rebel’ uit 2017 – waarbij ze haar adellijke ooms en tantes tot punk iconen transformeerde – en ‘Unmasked’ uit 2018 – waarbij ze verder ging in het toetakelen van haar familieportretten – hoopt Van Loon met haar boek Until it ends een volgende stap te zetten. Het boek zal op donderdag 25 november om 18.00 uur gelanceerd worden in Van Loon’s atelier op de Herengracht 518 te Amsterdam. De expositie zal tot en met zondag 12 december te zien zijn.
Bijzondere Boeken Brigade
Sebastiaan Hanekroot
+31657586176